Na zijn geschiedenis in vogelvlucht mocht Buursma de uitgebreide versie, in de vorm van het boek Beteugeld estuarium, overhandigen aan twee mensen. Het eerste exemplaar was voor Alexandrien van der Burgt-Franken, weduwe van Cees van der Burgt. Van der Burgt was van 1955 tot en met 1969 als Hoofdingenieur van Rijkswaterstaat belast met de Landinrichtingswerken Lauwerszee. Als dank voor het gebaar, citeerde zij kort uit het boek dat haar man over zijn levenswerk schreef. Het bood een mooi inkijkje.
Het tweede exemplaar was voor Erica Slump, hoofdingenieur-directeur van Rijkswaterstaat Noord-Nederland. De afsluiting van de Lauwerszee betekende een eind en een begin, aldus Slump. Onderbelicht is volgens haar het effect dat de afsluiting had op de morfologie van de Waddenzee. Het baggeren waarover veel wordt gesproken, de zandsuppletie waaraan Rijkswaterstaat werkt, ze zijn mede het gevolg van de afsluiting van de Lauwerszee.
Maar Slump wilde niet alleen terugkijken. Wat, vroeg zij zich af, zouden onze kleinkinderen over 50 jaar zeggen van het gebied. ‘Wat is het hier prachtig en wat een mooie natuur’? Dat kan volgens haar, als de kracht samenwerking goed wordt benut.